14 Αυγούστου 1974: Αττίλας 2 στην Κύπρο και η πάλη ενάντια στη σιωπή – Η Σ. Ιορδανίδου στο Militaire.gr
Η Σοφία Ιορδανίδου μιλά στο militaire.gr για τους ανθρώπους που παλεύουν ενάντια στη σιωπή
Η δημοσιογραφία online
Η Σοφία Ιορδανίδου μιλά στο militaire.gr για τους ανθρώπους που παλεύουν ενάντια στη σιωπή
Υπάρχουν ακόμη ίχνη των αγνοούμενων της Κύπρου; 46 χρόνια μετά από την τουρκική εισβολή, υπάρχουν ακόμη άνθρωποι που τα αναζητούν με επιμονή.
Από όλα τα «τέρατα» που έχουν να αντιμετωπίσουν τα κακοποιημένα παιδιά, την πιο συχνή εμφάνιση κάνει ο κρατικός Λεβιάθαν. Οι δεκάδες κατακερματισμένες υπηρεσίες που έχει σχηματίσει κατά καιρούς, άλλοτε δεν λειτουργούν, άλλοτε αδυνατούν να βρουν σημεία επαφής με άλλους φορείς. Το τίμημα είναι η συνεχής «δημιουργία» πλαισίων παιδικής προστασίας—μόνο κατ’ όνομα.
Δεν είναι ασυνήθιστο να γίνονται γνωστές κάποιες υποθέσεις παιδικής κακοποίησης· αυτό που είναι ασυνήθιστο είναι να έρχονται στην επιφάνεια οι τρόποι που τις χειρίστηκαν οι αρχές. Οι λεπτομέρειες, όμως, που χάνονται από τις εντυποσιωθηρικές πρεμιέρες των ειδήσεων, κρύβουν το μείζον, υποκείμενο πρόβλημα.
Τέσσερα βραβεία που αποτυπώνουν το όραμα του Ινστιτούτου να προάγει την πρωτότυπη και εφαρμοσμένη έρευνα.
Του Λεωνίδα Βατικιώτη* Ο ορατός κίνδυνος πώλησης της ΕΛΒΟ σε ιδιώτη θα προκαλέσει κόστος εκατομμυρίων για τον κρατικό προϋπολογισμό, θα δυναμιτίσει τις δυνατότητες ανάπτυξης της εταιρείας και θα θέσει σε κίνδυνο τις θέσεις εργασίας!
Ο Παναγιώτης Φωτεινόπουλος* φιλοτεχνεί τα «πορτρέτα» των τεσσάρων επιχειρηματιών που έφτασαν κοντά στο να γίνουν οι τέσσερις «καναλάρχες» της χώρας, παρουσιάζοντας την επιχειρηματική τους πορεία και τις σχέσεις τους με το πολιτικό σύστημα.
Η Λέσβος δέχτηκε τους πρόσφυγες και έγινε παγκόσμιο σημείο αναφοράς. Εθελοντές και οργανώσεις από όλο τον κόσμο έφτασαν στο νησί και με τη στήριξη της πλειονότητας των κατοίκων δημιούργησαν ένα πρωτότυπο δίκτυο αλληλεγγύης.
Της Ελένης Μαυρούλη* Τα Μέσα δεν κατάφεραν να πείσουν την κοινή γνώμη ότι ο νόμος Ελ Κομρί πρέπει να περάσει. Ούτε ότι τα συνδικάτα ευθύνονται για τη βία στους δρόμους. Αλλά κανείς δεν μπορεί να πει πως δεν το προσπάθησαν με κάθε τρόπο.
Ο πόλεμος των Μέσων στη Συρία: «Κάθε στρατιωτική μονάδα έχει το δικό της κανάλι στο YouTube, το δικό της μουσικό σήμα και το δικό της ολοκληρωμένο δίκτυο στα Μέσα κοινωνικής δικτύωσης». Επίσης, το τηλεοπτικό σκηνικό περιγράφει τη διαίρεση της χώρας. Από την Elizabeth Dickinson.
Τι ρόλο έπαιξαν τα Μέσα Ενημέρωσης στο αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος της 5ης Ιουλίου 2015; Υπάρχει ελευθερία του Τύπου; Γιατί “έπεσαν” έξω οι δημοσκοπήσεις; Οι πρωταγωνιστές των ημερών απαντούν.