Τεύχος 23 – Καλοκαίρι 2020
Νέα, μετά κορονοϊού εποχή
Twitter και Τραμπ και media literacy: η κυκλική σχέση εκδικείται – ποιον;
H απόλυτη αμεσότητα του Twitter και το αδιαμεσολάβητο των μηνυμάτων που όχι απλώς κουβαλάει, αλλά ακτινοβολεί, έχει αλλάξει την πολιτική λειτουργία.
Η κάλπη ως λύση αλλά και ως εφαλτήριο προβλημάτων
Στη Γερμανία, την Αγγλία και την Ελλάδα οι κάλπες αποτύπωσαν μια εντελώς νέα ισορροπία πολιτικών δυνάμεων κι έδωσαν έναυσμα για απρόβλεπτες ανατροπές του εσωτερικού πολιτικού σκηνικού
Η πάγια αρχή ότι η κάλπη αποτελεί απάντηση σε πολλά ερωτήματα, αλλά και απαρχή άλλων ερωτημάτων, αυτήν τη φορά – ας πούμε στις ευρωεκλογές της 26ης Μαΐου (23ης-26ης Μαΐου, αν το δει κάποιος διευρωπαϊκά) – επαληθεύθηκε με δυσάρεστα αποφασιστικό τρόπο.
Εκλογικά γραφήματα και ερωτήματα
Με βάση τα στοιχεία η πραγματική αποχή είναι μεταξύ 32 και 35% του εκλογικού σώματος στην Ελλάδα και όχι 42%. Το ερώτημα που προκύπτει και πάλι όμως είναι το εξής: γιατί καμία δημοσκόπηση δεν εμφανίζει τέτοιο ποσοστό δυνητικής αποχής.
Περί πλαισίωσης του πολιτικού μηνύματος
Εν αναμονή λοιπόν των αναμετρήσεων, θα ήταν καλό οι κατά τόπους υποψήφιοι να παραδειγματιστούν από παρελθούσες επιλογές προώθησης πολιτικών μηνυμάτων, οι οποίες αντί να προωθούν στον στόχο της δικής τους εκλογής, μάλλον ωφέλησαν τους αντιπάλους τους.
Aποχή: Η περίπτωση των κυπριακών Βουλευτικών Εκλογών του 2016
Η αποχή δεν έρχεται μόνη, αλλά συνοδεύεται από αλλαγές στους πολιτικούς συσχετισμούς. Το φαινόμενο δεν είναι τοπικό. Εντείνεται ιδιαίτερα τα χρόνια μετά το ξέσπασμα της κρίσης του 2007-2008 στις ΗΠΑ και στην Ευρώπη.
Αποχή: Διαμαρτυρία ή συνενοχή;
Η αποχή από την ψηφοφορία και η αδιαφορία σε μια ημικατεχόμενη χώρα όπως η Κύπρος δεν είναι απλώς απαράδεκτη αλλά και εγκληματική.