Η οικονομική χρεοκοπία βρήκε τον ελληνικό Τύπο εν μέσω μιας άλλης κρίσης που ήδη σάρωνε τουλάχιστον τα Μέσα ενημέρωσης του αναπτυγμένου δυτικού κόσμου και αφορούσε την πτώση των κυκλοφοριών των εφημερίδων και τις αλλαγές που επέφερε η κατακλυσμιαία είσοδος του διαδικτύου στον χώρο της ενημέρωσης.
Η πολιτική αντιμετώπιση της ακροδεξιάς βασίστηκε όχι στην απόκρουση των επιχειρημάτων της, αλλά στην υιοθέτηση μεγάλου μέρους της ατζέντας της από τα δεξιά/κεντροδεξιά κόμματα (αλλά και από την κεντροαριστερά ακόμα), νομιμοποιώντας τις θέσεις της και μεταφέροντας την ακροδεξιά στοχοθέτηση στο πολιτικό κέντρο.
Η Σοφία Ιορδανίδου* περιγράφει τις σαρωτικές αλλαγές που είναι σε εξέλιξη στην Ευρώπη και τη στάση του Τύπου για να αναρωτηθεί πόσο ο σύγχρονος δημοσιογράφος μοιάζει με δουλοπάροικο.
Με τις ραγδαίες εξελίξεις σε ΔΟΛ, Mega και Πήγασο, το μηντιακό σκηνικό μεταλλάσσεται διαρθρωτικά τη στιγμή που η χώρα, η οικονομία και οι άνθρωποί της συνεχίζουν μια εναλλαγή βύθισης με αδιέξοδα. Δύσκολα πράγματα…
Η πλανητική εξάπλωση της Άκρας δεξιάς. Με σημαία το νόμο και την τάξη, στο στόχαστρο οι δημοκρατικές ελευθερίες