Μια εβδομάδα μετά την πυρκαγιά που κατέστρεψε το Κέντρο Υποδοχής και Ταυτοποίησης της Μόριας στις 9 Σεπτεμβρίου, τίποτε άλλο δεν πρόδιδε την ένταση που επικρατούσε μόλις λίγα χιλιόμετρα βόρεια και δυτικά της πρωτεύουσας του νησιού.
Οι δημοσιογραφικοί οργανισμοί αντιμετωπίζουν καίρια ζητήματα αναφορικά με τις εσωτερικές πρακτικές τους και τον ρόλο τους σε έναν μεταβαλλόμενο κόσμο.
Στο μπρα-ντε-φερ ανάμεσα στους δημοσιογράφους και τον Κότον, κέρδισαν οι δημοσιογράφοι. Γιατί η χώρα καίγεται.
Γιατί ένας σοβαρός δημοσιογράφος μιας σοβαρής εφημερίδας δεν ασχολείται σοβαρά με το θέμα της λογοκλοπής στην Ελλάδα; Γιατί η Εταιρεία Συγγραφέων σιωπά;
Οι πλατφόρμες διανομής ψηφιακού περιεχομένου και κοινωνικής δικτύωσης βρίσκονται στο επίκεντρο του ψηφιακού δημόσιου χώρου.
H απόλυτη αμεσότητα του Twitter και το αδιαμεσολάβητο των μηνυμάτων που όχι απλώς κουβαλάει, αλλά ακτινοβολεί, έχει αλλάξει την πολιτική λειτουργία.
Oι Αρχές παρενοχλούν, επιτίθενται και θέτουν υπό κράτηση διαδηλωτές, αλλά και δημοσιογράφους που προσπαθούν να καλύψουν τις αντιρατσιστικές διαμαρτυρίες.
Εν μέσω λοιπόν πανδημίας, εκπαιδευτικοί και μαθητές βρίσκονται αντιμέτωποι με νέες προκλήσεις. Η εκπαιδευτική διαδικασία αντιμετωπίζει ένα κύμα αλλαγών.
Την τελευταία εξαετία, οι όροι υβριδικός πόλεμος και υβριδικές απειλές έχουν εισβάλλει στην καθημερινότητά μας.
Υπάρχει και μια βαθύτερη συμβολή του κόσμου των μήντια σ’ έναν Brave New World που ούτε ο Huxley δεν κατάφερε να φαντασθεί.
Του Θανάση Καμπάνη | Μτφρ. Θάλεια Παύλου Μία ιογενής πανδημία δεν μπορεί να συγκριθεί με έναν πόλεμο. Καθώς, όμως προσπαθούσα να εργαστώ και να ζήσω μια εικονικά φυσιολογική ζωή στη Νέα Υόρκη σε συνθήκες COVID-19, έπιασα τον εαυτό μου να ανασύρει μνήμες από την εμπερία του ακούσιου εγκλεισμού μου στη διάρκεια των πιο βίαιων επιθέσεων…
Mε τη μισή σχεδόν ανθρωπότητα σε κατ’ οίκον περιορισμό, αρκετοί πολίτες εκδηλώνουν ανησυχία για την ανυπακοή μιας μερίδας κοινού στα περιοριστικά μέτρα.