Τα παιδιά και το κράτος – Μέρος Δ΄: Όσοι δεν αξίζουν να ζουν με τους ανθρώπους

Από τις δυσκολίες των προγραμμάτων αναδοχής ως το κολαστήριο των Λεχαινών, η κατάσταση που αντιμετωπίζουν τα παιδιά που βρίσκονται εκτός οικογένειας αποτελεί ντροπή για ένα σύγχρονο κράτος.

Τα παιδιά και το κράτος – Μέρος Γ΄: Η εξιλέωση της Πρόνοιας

Η αυτοκτονία της 29χρονης Έλενας μετά την πολύχρονη κακοποίησή της, συντάραξε την κοινή γνώμη της Κύπρου και της Ελλάδας. Δυστυχώς, για καμία από τις δύο χώρες δεν ήταν μοναδικό περιστατικό.

Τα παιδιά και το κράτος – Μέρος Β΄: Εδώ είναι Ελλάδα

Από όλα τα «τέρατα» που έχουν να αντιμετωπίσουν τα κακοποιημένα παιδιά, την πιο συχνή εμφάνιση κάνει ο κρατικός Λεβιάθαν. Οι δεκάδες κατακερματισμένες υπηρεσίες που έχει σχηματίσει κατά καιρούς, άλλοτε δεν λειτουργούν, άλλοτε αδυνατούν να βρουν σημεία επαφής με άλλους φορείς. Το τίμημα είναι η συνεχής «δημιουργία» πλαισίων παιδικής προστασίας—μόνο κατ’ όνομα.

Τα παιδιά και το κράτος – Μέρος Α΄: Αυτοί που δεν ήξεραν

Δεν είναι ασυνήθιστο να γίνονται γνωστές κάποιες υποθέσεις παιδικής κακοποίησης· αυτό που είναι ασυνήθιστο είναι να έρχονται στην επιφάνεια οι τρόποι που τις χειρίστηκαν οι αρχές. Οι λεπτομέρειες, όμως, που χάνονται από τις εντυποσιωθηρικές πρεμιέρες των ειδήσεων, κρύβουν το μείζον, υποκείμενο πρόβλημα.

Διαδικτυακές Κοινότητες και Ιατρική Αυθεντία: Το παράδειγμα μίας εθελοντικής ομάδας υποστήριξης θηλασμού στο Facebook

Μία μελέτη περίπτωσης του τρόπου με τον οποίον οι διαδικτυακές κοινότητες μπορούν να λειτουργούν ως αντιστάθμισμα απέναντι στην επίσημη ιατρική αυθεντία.

ΑΜΙ Ράδιο Πρώτο

Αξιολόγηση και κατασκευή του «φίλου» στην κρίση: Διαμεσολαβημένες απεικονίσεις της Ρωσίας στον κυπριακό Τύπο

Πέραν της ιστορικής, οικονομικής, πολιτικής πτυχής των διμερών σχέσεων, μελετήθηκε, σε επίπεδο πολιτικής επικοινωνίας, η εικόνα της Ρωσίας στον κυπριακό Τύπο, λίγο πριν αλλά και μετά τη λήψη των αποφάσεων, περίοδο κατά την οποία δοκιμάστηκαν οι σχέσεις αυτές.

AMIRetreat2018: 6 + 1 προτάσεις για τη Δημοσιογραφία

H ανοιχτή συζήτηση και ο επαναπροσδιορισμός του ρόλου όσων εργάζονται στα Μέσα Ενημέρωσης, σε μια εποχή με τους δεδομένους περιορισμούς του καπιταλισμού στη νεοφιλελεύθερη εκδοχή του, είναι αναγκαίοι όροι για τη διάσωση και εμβάθυνση της ενημέρωσης.

Το παράδειγμα του Γιάννη Μπεχράκη και η εικόνα της δημοσιογραφίας

Η βαθιά κατανόηση των θεμάτων και η επιθυμία του δημο­σιογράφου να εξασφαλίσει ότι κανείς δεν θα μπορεί να πει «δεν γνώριζα» παραπέμπει στη μία και μοναδική αποστολή του.