Το Κυπριακό σε νέα φάση και άλλη βάση
Του Κώστα Βενιζέλου* Έναντι των τουρκικών επιδιώξεων για έλεγχο ολόκληρης της Κύπρου, η ΚΔ μπορεί να προτάξει τα στρατηγικά και γεωπολιτικά της πλεονεκτήματα.
Η δημοσιογραφία online
Του Κώστα Βενιζέλου* Έναντι των τουρκικών επιδιώξεων για έλεγχο ολόκληρης της Κύπρου, η ΚΔ μπορεί να προτάξει τα στρατηγικά και γεωπολιτικά της πλεονεκτήματα.
Της Ελένης Μαυρούλη* Παρότι η ανισότητα και η επεκτεινόμενη φτώχεια αποτελούν μείζονα θέματα της καθημερινότητας των γερμανών ψηφοφόρων, είναι από τα θέματα που δε συζητήθηκαν καθόλου στην προεκλογική περίοδο!
Η Google και το Facebook ασκούν λογοκρισία βάσει υποδείξεων εθνικών κρατών ή περικόπτουν την πρόσβαση στις υπηρεσίες τους βάσει του κώδικα δεοντολογίας τους ή τους νομικούς τους περιορισμούς.
Των Μάνου Τάκα και Αθανασίου Ν. Σαμαρά* Στις 12 Φεβρουαρίου 2012 ολοκληρωνόταν η συζήτηση για το Μνημόνιο ΙΙ. Η συγκεκριμένη έρευνα εστιάζει στον λόγο των ελλήνων πολιτικών: πώς ορίζουν τα προβλήματα και πού αποδίδουν τα αίτια για τις έκτακτες πολιτικές αποφάσεις.
Πέμπτη 23 Ιουνίου 2016. Οι πολίτες του Ηνωμένου Βασιλείου επιλέγουν την έξοδο της χώρας τους από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Οι αναλυτές σπεύδουν να κατονομάσουν τα αίτια: εξαπάτηση, ξενοφοβία, άγνοια. Μήπως βιαζόμαστε; Μάλλον ναι. Οι αιτίες είναι μάλλον βαθύτερες και πολύ πιο σύνθετες.
Η Δήμητρα Μακρή* αναλύει «το τελευταίο αντίο» του Ομπάμα με τη μοναδική του ομιλία στην Αθήνα και στέκεται κριτικά στο έργο του εντοπίζοντας τις αδυναμίες και τις παραλείψεις που οδήγησαν στη μεταστροφή των Αμερικανών προς τον λαϊκισμό.
Ο Μιχάλης Παναγιωτάκης* καταρρίπτει τον μύθο των σικέ γκάλοπ, επισημαίνοντας ότι δεν έπεσαν έξω ως προς την πρόβλεψη της ψήφου των Αμερικανών, αναλύει τη γοητεία που ασκεί στους πολίτες ο «ξεχασμένος» προστατευτισμός στην οικονομία και παρουσιάζει στοιχεία που επιβεβαιώνουν τη δημοφιλία του Τραμπ
Η Λένα Αργύρη* εξηγεί γιατί είναι «Άγνωστη χώρα η “Νέα Αμερική” του Τραμπ» και επιχειρεί να ιχνηλατήσει τις πολιτικές κατευθύνσεις του νέου προέδρου, παραθέτοντας ταυτόχρονα την παρακαταθήκη που ήδη άφησε στον πολιτικό λόγο με τη νομιμοποίηση της ακρότητας και του κυνισμού.
Του Μιχάλη Παναγιωτάκη* Γιατί τα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης προσφέρουν έδαφος στην παραπληροφόρηση, την απάτη, τη δυσφήμιση και τη λασπολογία. Ποια είναι η πραγματικότητα όταν είμαστε «παραμορφωμένοι από την τρυφερή χάρη των κοινωνικών δικτύων».
Νίκησε η δημοκρατία στην Τουρκία, όπως παρουσιάστηκε από σημαντική μερίδα του ελληνικού Τύπου; Ποιοι βγήκαν στους δρόμους μετά το κάλεσμα του Ερντογάν μέσω FaceTime; Ποιος δημιούργησε την εικόνα και την αφήγηση των γεγονότων και ποια η επόμενη μέρα;
Του Μιχάλη Παναγιωτάκη* Οι ελίτ της Ευρώπης επέλεξαν να κωφεύσουν στην κοχλάζουσα δυσαρέσκεια που ανέδειξε η κάλπη. Αντί να ερμηνεύσουν τα αίτια του αποτελέσματος, οργάνωσαν μιαν απέραντη ηθικολογία με επιθέσεις στον «αμόρφωτο λαό» βγαίνοντας από τα δεξιά στην Ακροδεξιά.