Ο υβριδικός πόλεμος της Τουρκίας κατά της Ευρώπης
Η Τουρκία έχει κηρύξει έναν υβριδικό πόλεμο κατά της Ευρώπης με «όπλο» ανθρώπινες ζωές.
Τεύχος 22 – Χειμώνας 2020
Πού θα καταλήξει η τουρκική παράκρουση;
Ράδιο Πρώτο: Εικόνα Ρωσίας
Μια πολύπλευρη δημοσίευση για το ιστορικό πλαίσιο των σχέσεων Κύπρου-Ρωσίας φτάνοντας μέχρι τις κρίσιμες αποφάσεις του Eurogroup, για την Κύπρο.
Democracy For Sale
Η κατάλυση της πολιτικής αυτονομίας των κρατών
Πώς τα κράτη οδηγήθηκαν στην de facto κατάλυση μέρους της πολιτικής αυτονομίας τους ως αποτέλεσμα της οικονομικής κρίσης και συνεπακόλουθα της οικονομικής και πολιτικής τους εξάρτησης. Το παράδειγμα της Ελλάδας και της Ιταλίας.
Σκέψεις για τα Social Media
Αγώνας δρόμου για την αξιοπιστία των Ευρωπαϊκών Μέσων
Αγώνας δρόμου για την αξιοπιστία των Ευρωπαϊκών Μέσων
Ο στρατός ως δύναμη «αντιμετώπισης πλήθους» και στους δρόμους
Από τις αρχές της δεκαετίας του ’90 και μετά, τόσο τα βήματα που έγιναν ως προς τη διαμόρφωση του κοινού δόγματος άμυνας και ασφάλειας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όσο και οι τροποποιήσεις του δόγματος του ΝΑΤΟ, προετοίμασαν ειδικές δυνάμεις του στρατού για να σταθούν απέναντι από διαδηλωτές, εφόσον κάτι τέτοιο κριθεί απαραίτητο.
Η σύγχρονη προστασία προσωπικών δεδομένων και η νέα αποστολή της δημοσιογραφίας
Ο νέος κανονισμός GDPR στρέφεται εναντίον της αρχειακής λειτουργίας του Τύπου. Καθένας έχει δικαίωμα να ζητήσει τη διαγραφή των δεδομένων που τον αφορούν!
Όλο και πιο περίεργα
Ο Αντώνης Παπαγιαννίδης* υποστηρίζει και αναλύει γιατί η Ελλάδα του 2017, η οικονομία της και η διαχείριση της οικονομικής πολιτικής της είναι βασικά η διαχείριση των σχέσεων της χώρας με τους «εταίρους» της και της πραγματικότητας των διαδοχικών Μνημονίων της.
Ωριμάνσεις – αλλά πού θα μας βγάλουν;
Καθώς σε κάθε στροφή θα ελλοχεύει μια στραβή (και η αδυναμία χειρισμού της) ή πάλι μια πρόκληση «εύκολης» αντιπαράθεσης, ο πειρασμός της αυτοπεριχαράκωσης στην οπαδικότητα θα παραμένει ισχυρός.
Περί λειτουργικής υποκρισίας, δημιουργικής ασάφειας και επικοινωνίας
…ας μην παραπονιόμαστε που το πολιτικό «μας» σύστημα παραδίδεται τόσο χαλαρά στη σαγήνη της επικοινωνίας αντί για τη δύσβατη πορεία της ίδιας της πολιτικής.