Της Ανδρομάχης Μιχαήλ
Ο Donald Trump είναι ο λιγότερο συμβατικός πρόεδρος στην ιστορία των ΗΠΑ και ο μόνος που δεν έχει υπηρετήσει προηγουμένως σε κάποιο πολιτικό ή στρατιωτικό αξίωμα. Προκαλεί συνεχώς την οργή των πολιτικών του αντιπάλων, και είδαμε πρόσφατα να διαδραματίζονται πρωτοφανείς σκληρές αντιπαραθέσεις μεταξύ του ιδίου και των Δημοκρατικών, με αφορμή τη χρηματοδότηση του τείχους που ο Αμερικανός πρόεδρος θέλει να κατασκευάσει στα σύνορα με το Μεξικό. Ο Trump δεν μετακινείται από την αρχική του θέση, στην οποία στήριξε την προεκλογική του καμπάνια για να κερδίσει τις εκλογές το 2016, και απειλεί τους ηγέτες των Δημοκρατικών ότι θα διακόψει τη λειτουργία της κυβέρνησης αν δεν εγκριθεί ο προϋπολογισμός του έργου. Ο Αμερικανός Πρόεδρος επιμένει ότι η ασφάλεια των συνόρων θα έπρεπε να αποτελεί τη μέγιστη προτεραιότητα των Ηνωμένων Πολιτειών!
Στο παρόν άρθρο, θα ασχοληθούμε με την ανάλυση της πρώτης μεγάλης πολιτικής διαφήμισης που χρησιμοποίησε ο Αμερικανός πρόεδρος, κατά την προεκλογική του εκστρατεία το 2016, με σκοπό την προσέλκυση του κοινού, την ανάδειξη της πιο πάνω άποψης του για το μεταναστευτικό και την δυσφήμιση της αντιπάλου του, Hilary Clinton. Η πετυχημένη αυτή διαφήμιση είναι σε μορφή βίντεο, και φέρει τον τίτλο «Clinton on Immigration».
Οι δύο όψεις..
Στη συγκεκριμένη διαφήμιση, παρουσιάζονται δύο διαφορετικές όψεις της Αμερικής. Η διαφήμιση δομείται σε ένα σχήμα προβλήματος-λύσης (Mills, 2011). Στην αρχή, περιγράφεται «η Αμερική της Hillary Clinton», με την ίδια να υποστηρίζει πως οι ΗΠΑ θα έπρεπε να υποδεχθούν 65 χιλιάδες Σύριους πρόσφυγες (Kaplan, 2015). Μετά από την αναφορά αυτή, ακολουθούν και οι συνέπειες, οι οποίες κατά την πολιτική διαφήμιση του Trump, δομούν ένα σύστημα ενάντια στους Αμερικανούς πολίτες. Η εικόνα που μεταφέρεται είναι πως οι Σύριοι πρόσφυγες προκαλούν κινδύνους για την ασφάλεια των Αμερικανών, λόγω της αυξημένης εγκληματικότητας που πηγάζει από την παράνομη μετανάστευση και την έλλειψη ελέγχου για όσο τα σύνορα παραμένουν ανοιχτά. Στη συνέχεια, μετά από την «προβληματική» αυτή Αμερική, παρουσιάζεται «η Αμερική του Donald Trump» όπου ξαφνικά όλα αλλάζουν. Οι ΗΠΑ, με πρόεδρο τον Trump, θα είναι μια ασφαλής χώρα, χωρίς τρομοκράτες και παράνομους μετανάστες. Η λύση του προβλήματος είναι η ψήφος κάθε πολίτη να κατευθυνθεί στο ρεπουμπλικάνο υποψήφιο, έτσι ώστε η Αμερική να γίνει και πάλι ασφαλής. Στο τέλος του βίντεο, παρουσιάζεται και ο ίδιος ο Donald Trump για τονίσει και να προσωποποιήσει αυτό το μήνυμα.
Τα τεχνάσματα πίσω από το βίντεο
Ο αφηγητής του βίντεο μιλά με ύφος εγκυρότητας και μεγαλοπρέπειας, αφού παρουσιάζει αυτά που θέλει να πει με επιχειρήματα και παραδείγματα μέσω μίας σύγκρισης κακού-καλού, με σκοπό την έκκληση στη λογική (Pernot, 2005). Προσπαθεί να πείσει το κοινό μέσω ενθυμημάτων και συγκινησιακών εκκλήσεων (Λυπουρλής, 2002). Στην αρχή χρησιμοποιεί ως μέσα μουντές εικόνες, οι οποίες αποτελούν αναπαραστατικά μέσα (Fiske, 2010), που παρουσιάζουν τρομοκράτες και πρόσφυγες, με μουσική υπόκρουση που έχει ως στόχο την έκκληση στον φόβο (Ζώτος, 2008). Εικόνες που προκαλούν φόβο: Η Αμερικάνικη αστυνομία να προσπαθεί να ελέγξει τη κατάσταση με τους πρόσφυγες και τους εγκληματίες που εισβάλλουν στη χώρα μέσω των συνόρων.
Έπειτα, αλλάζει ολόκληρο το σκηνικό, αφού ξαφνικά όλο αυτό το μουντό πλάνο μετατρέπεται σε αισιόδοξο, με τη χρήση χαρούμενης μουσικής και φωτεινών εικόνων που δείχνουν τη χώρα να έχει τον έλεγχο των συνόρων και τις οικογένειες των πολιτών να είναι ασφαλείς, με στόχο την επίκληση στο συναίσθημα της ασφάλειας και της χαράς (Mills,2011).
Πλαίσιο καλού – κακού

Εικόνες που προκαλούν φόβο: Η Αμερικάνικη αστυνομία να προσπαθεί να ελέγξει τη κατάσταση με τους πρόσφυγες και τους εγκληματίες που εισβάλλουν στη χώρα μέσω των συνόρων
Επιπλέον, ο αφηγητής χρησιμοποιεί το πλαίσιο της διπολικής διαίρεσης καλού-κακού και της έμφασης των συνεπειών για το καθένα από αυτά (Γουίτλοκ, 2012). Στο πρώτο μέρος της διαφήμισης γίνεται η χρήση του αρνητικού πλαισίου, δείχνοντας τις αρνητικές συνέπειες αν πρόεδρος θα είναι ο ανταγωνιστής (Ζώτος, 2008). Στο δεύτερο μέρος γίνεται η χρήση του θετικού πλαισίου, δείχνοντας τις θετικές συνέπειες αν πρόεδρος θα είναι ο Trump (όπ.π.). Το συγκριτικό αυτό πολιτικό μήνυμα, μέσω του αρνητικού πλαισίου που χρησιμοποιεί, βοηθά τον Donald Trump να βλάψει το πρόσωπο της αντιπάλου του αφού το συνδέει με την εγκληματικότητα και τον κίνδυνο της ασφάλειας των Αμερικανών πολιτών, καλώντας τους έτσι να ενεργήσουν υπέρ του.
Πηγές:
- Fiske J. (2010) ‘Εισαγωγή στην Επικοινωνία’ Εκδόσεις Αιγόκερως 2012
- Mills H. (2011) ‘Πειστικά Επιχειρήματα’, Κριτική Α.Ε/ Ηarvard Business School 2011
- Pernot l. (2005) ‘Η Ρητορική στην Αρχαιότητα’ Εκδόσεις Δαίδαλος 2005
- Ζώτος Γ. (2008) ‘Διαφήμιση: Σχεδιασμός-Ανάπτυξη–Αποτελεσματικότητα’ International Studio Press 2008
- Καϊτατζή Γουίτλοκ Σ. (2012) ‘Θεωρίες περί Πλαισίωσης – Επικοινωνία: Θεωρία στην Πράξη’ Εκδόσεις Λιβάνης 2012
- Λυπουρλής Δ. (2002) ‘Αριστοτέλης – Ρητορική Α’ Εκδόσεις Ζήτρος 2002
- HellasJournal (2018) < https://hellasjournal.com/2018/12/aney-proigoymenoy-antiparathesi-toy-tramp-me-toys-dimokratikoys-gia-to-quot-teichos-quot-sta-synora/>
*Η Ανδρομάχη Μιχαήλ είναι μεταπτυχιακή φοιτήτρια στο ΜΠΣ Επικοινωνίας και Νέας Δημοσιογραφίας του ΑΠΚΥ.