Της Σοφίας Ιορδανίδου*
Σήμερα, που η οικονομία βρίσκεται στο όριό της –όπως ακριβώς το βιώνουν και τα περισσότερα νοικοκυριά– και που η ανεργία σκαρφάλωσε στο 27,6% (και πολύ κοντά στο 70% στους νέους), σήμερα είναι μάλλον η πλέον κατάλληλη στιγμή να διεκδικήσει η κοινωνία μας σοβαρή αλλαγή. Κι εφόσον συμβεί αυτό, τότε φαίνεται ότι θα μπορέσουν και η δημοσιογραφία και τα μέσα ενημέρωσης με τη σειρά τους, να διεκδικήσουν τη δική τους αλλαγή.
Άρα ελπίζουμε ότι είμαστε κοντά.
Ο μεταπτυχιακός κύκλος σπουδών στο Ανοικτό Πανεπιστήμιο Κύπρου (ΑΠΚΥ) ένα σκοπό έχει. Να αναδείξει την αυθεντία στην κοινωνία. Να ανοίξει διαύλους επικοινωνίας στη γνώση. Να βοηθήσει την αλλαγή. Να κάνει «δημοσιογραφία αλλιώς».
Όσο η δημοσιογραφία συνεχίζει να συντονίζει παρά να οδηγεί το δημόσιο διάλογο στην κοινωνία, τόσο κλονίζεται το ηθικό της οικοδόμημα. Όσο η αγωνία επιμένει να εστιάζεται στους μισθούς επιβράβευσης των λίγων και επιτρέπει να αγνοείται η διασφάλιση των εργασιακών συνθηκών των πολλών και η ποιότητα της δημοσιογραφίας, τόσο το ηθικό της οικοδόμημα συνεχίζει να φωνάζει εκκωφαντικά για κοινωνική αφύπνιση.
Η δημοσιογραφική ομάδα του περιοδικού, το ΑΠΚΥ, οι συνεργάτες καθηγητές του μεταπτυχιακού προγράμματος και οι φοιτητές φιλοδοξούν να αποτελέσουν την υποσχόμενη αρχιτεκτονική, για να οικοδομηθεί το «άλλο».
Η Ιστορία μάς καλεί να κοιτάξουμε… «πίσω» στην Αναγέννηση, να πάρουμε φόρα και να ξεπεράσουμε τα ελλείμματά μας, τον εαυτό μας τον ίδιο. Η δημοσιογραφία θα αλλάξει μόνο όταν αλλάξει η κοινωνία μας. Σε καμιά περίπτωση πριν.
Και αν ξεκινήσει από εμάς, ίσως ακολουθήσουν και οι άλλοι που νιώθουν το ίδιο αδιέξοδο. Σαν δάσκαλοι και άνθρωποι της Επικοινωνίας προσπαθούμε να δώσουμε στους φοιτητές μας ένα νέο νόημα στη δημοσιογραφική αντίληψη, που θα μπορέσει να βοηθήσει την αλλαγή.
Η αλλαγή, όπως είναι γνωστό, συνιστά δράση διπλής κατεύθυνσης. Εμπεριέχει όραμα, γνώση και αισθητική. Ενώ η απαλλαγή είναι μονοσήμαντη κι εμπεριέχει θυμό και έλλειμμα. Τι άλλο θα μπορούσε να ήταν το μαύρο στην ΕΡΤ και η σημερινή ΔΤ; Η κοινωνία έχει εξαντληθεί – μοναδική ευκαιρία για να αλλάξει. Προς το καλύτερο; Προς το χειρότερο; Μένει να καταγραφεί! Μέσα στη στοχαστική κίνηση των πάντων μπορούμε τουλάχιστον να ελέγξουμε, να φροντίσουμε να είναι θετική η συμβολή μας στον ρου της κοινωνίας. Ίσως και να συμβάλει καθοριστικά στην αλλαγή. Εμείς, σε κάθε περίπτωση, θα έχουμε πράξει το καθήκον μας.