Η έρευνα και η καινοτομία δεν θα μπορούσε να λείπει από ένα μεταπτυχιακό πρόγραμμα Επικοινωνίας και Δημοσιογραφίας. Ήδη έχουν κατατεθεί 4 ερευνητικές προτάσεις, ενώ οι πρώτοι τρείς διδακτορικοί φοιτητές του προγράμματος ενισχύουν την ερευνητική δραστηριότητα του προγράμματος που αυξάνεται χρόνο με το χρόνο.
Της Λήδας Τσενέ* Η σκιαγράφηση των καταναλωτικών συνηθειών των χρηστών των social media,όπως την κατέγραψε έρευνα του Reuters Institute for the Study of Journalism.
Η Χρύσα Δαγουλά* αναλύει την έννοια της πολιτικής στήριξης (politicalendorsement) και πώς και πόσο επηρεάζει την αμεροληψία των ΜΜΕ και την ιδεολογία της δημοσιογραφίας.
Η Λένα Αργύρη* εξηγεί γιατί είναι «Άγνωστη χώρα η “Νέα Αμερική” του Τραμπ» και επιχειρεί να ιχνηλατήσει τις πολιτικές κατευθύνσεις του νέου προέδρου, παραθέτοντας ταυτόχρονα την παρακαταθήκη που ήδη άφησε στον πολιτικό λόγο με τη νομιμοποίηση της ακρότητας και του κυνισμού.
Η Σοφία Ιορδανίδου* επαναφέρει στο Editorial το αίτημα για έναν νέο δημόσιο λόγο.
Σήμερα οι εταιρείες ανταγωνίζονται για να διευρύνουν το κοινό τους με μια επιθετική αφηγηματική στρατηγική. Το καλύτερο μάρκετινγκ περιεχομένου συνδυάζει την είδηση, τη διαφήμιση, και τη συμμετοχή του καταναλωτή τόσο επιδέξια ώστε να μην μπορεί να ταξινομηθεί. Για ποιους χτυπά η καμπάνα;
Μπορεί η κυβέρνηση να απαγορεύει με ένα απλό δελτίο Τύπου την πρόσβαση των δημοσιογράφων και των τηλεοπτικών συνεργείων στους χώρους φιλοξενίας προσφύγων;
Του Σταύρου Λυγερού* Διαπλοκή και Τύπος: Η διαπλοκή απέκτησε νέο περιεχόμενο.
Η Λέσβος δέχτηκε τους πρόσφυγες και έγινε παγκόσμιο σημείο αναφοράς. Εθελοντές και οργανώσεις από όλο τον κόσμο έφτασαν στο νησί και με τη στήριξη της πλειονότητας των κατοίκων δημιούργησαν ένα πρωτότυπο δίκτυο αλληλεγγύης.
Το τουρκικό κράτος επιχείρησε να κατασκευάσει μια ενιαία εθνική παραδοσιακή μουσική, μεταγλωττίζοντας και αφανίζοντας τα τραγούδια των λαών της Ανατολίας. Σήμερα, η ποντιακή μουσική γνωρίζει νέα άνθηση ανοίγοντας τη συζήτηση για την ιστορία και την ταυτότητα των κατοίκων της Τουρκίας.
Καμία άλλη ταινία στην Ελλάδα την περίοδο της κρίσης δεν έφερε στους κινηματογράφους τόσο κόσμο όσο η ταινία του Χριστόφορου Παπακαλιάτη «Ένας άλλος κόσμος». Ο δημοφιλής ηθοποιός και σκηνοθέτης επικοινώνησε με ένα ακροατήριο διψασμένο για αλήθεια.
Σκοτεινή η εποχή μας, χωρίς προοπτική για το αύριο, και αυτό καταγράφεται σε όλα τα πεδία, όχι μόνο στο οικονομικό, αλλά και ακόμα περισσότερο στο πολιτιστικό.